Sanglier pangpang "Frans knalvarken"

Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
We zijn de komende zes weken oppasboer en -boerin in Frankrijk. De jacht is inmiddels gesloten, uitsluitend daar waar de zwartkielen schade aanrichten wordt nog een knalletje gewaagd. Omdat we nogal tegen de bossen aanzitten en er daar dit jaar weer tarwe op de akkers staat, maken we wellicht een kans…
Het gerucht dat we gearriveerd zijn verspreid zich snel. Dat heb je met die gele kentekenplaten en een perfect werkende lokale ‘klompenkrant’. Al op de tweede dag melden zich de eerste jagers, maar ze hebben pech, de jenever en de bitterballen worden bewaard tot zondag als de jagersgroep, jacht of geen jacht, bijeenkomt.

Maar ze zijn niet snel voor één gat gevangen, die Fransen. De wijn, bier en de Pernod blijken ook prima vervangers voor de Hollandse borrel tijdens de middag apéro. Later die middag komt éen van hen nog terug, met een achterbout van een wild zwijn. Cadeautje, zegt hij, maar dan op zijn Frans, natuurlijk.

Dat komt mooi uit, dit stuk biologisch wildvarkensvlees, want vrienden van ons komen deze week ingevlogen. En we hebben een druk programma: de bergen in voor een lunch in het skioord, naar de Middellandse Zee voor de zeevruchten, naar een Chateau hier in de buurt voor een ‘dejeuner liquide’. Het kost daar heel wat, maar toch krijg je meer dan je moet betalen, zeker in dit geval, want onze gasten betalen. Overigens, je komt het niet vaak tegen in dit soort klasse restaurants, de wijn in het restaurant is voor dezelfde prijs als de wijn in de shop en gaat niet ‘over de kop’.



Maar ja, wat eet je dan ’s avonds?
Dus het kwam goed uit, die varkensbout. 
Niet alleen voor een maaltijd voor ons en onze vrienden, maar er is ruimschoots genoeg om de jachtclub na een ochtend houtzagen, jacht pachten hoeft niet altijd duur te zijn, hier op het domaine te trakteren op een Indonesische maaltijd, maar dan wel op een, onze, Hollandse manier.



Maar, Indonesisch of Hollands, het ging erin als Gods woord in een ouderling.
Wat is het, vroegen ze. Babi Pangang, zeiden we, of beter gezegd sanglier pangang, zo werd het immers toch ook nog een beetje Frans.

“Oui”, zei de beste man, “pang pang, c’est vrai”(ja, echt geschoten).
Ik liet het maar zo, Pangang of Pang Pang, wat deert het…

©Theo M

 
Puristen zullen er wellicht van gruwen, deze manier van Babi Pangang, maar ja, lekker…

Ingrediënten:
(gebaseerd op 500 gram vlees)
  • Kopje water
  • 1 citroen
  • ¾ kopje suiker
  • 2 eetlepels uitgeperste bakgember
  • 2 uitgeperste teentjes knoflook
  • 1 blikje tomatenpuree
  • 2 eetlepels ketjap
  • 2 eetlepels tomatenketchup
  • 1 theelepel (of meer) sambal
  • 2 grote uien
  • 1 pond (wild)varkensvlees
  • Peper en zout
  • Potje (410 gram) Atjar tjampoer

Bereiding:
  1. Vlees aanbraden met peper en zout 
  2. Deksel op de pan en laten garen; zo nodig wat water toevoegen
  3. Uien snijden en bakken
  4. Als het vlees gaar is, dan de overige ingrediënten in een pannetje doen en er even de kook over laten komen
  5. Alles samenvoegen, gas uit en daarna de atjar tjampoer toevoegen
  6. Een nacht in de koelkast laten ‘rijpen”

Eten met (witte) rijst, komkommer en kroepoek.
één moment...