November, een drukke maand

Op kleinwild, dus op haas, fazant, konijn, eend en duif kan in de meeste provincies nog gejaagd worden. Hetzelfde geldt voor het grofwild. Reewild komt overal in groten getale voor en het roodwild, damwild en zwartwild verspreidt zich, in toenemende aantallen, gestaag over het land. Heel wat data heb ik deze maand dan ook voor jacht gerelateerde zaken mogen reserveren.

Maar er zijn deze maand ook nog wat andere zaken dan het oogsten uit het jachtveld, die de aandacht van de jager vragen. De een wat meer dan de andere. En dat hangt voornamelijk af van het geloof dat je aanhangt.

Maar zowel de katholieke als de protestante jagers hebben de 1e november aangetekend in hun agenda. Protestant Nederland dankt dit jaar op die dag hun Schepper voor de verkregen gewassen. Ik begrijp dat in (oorspronkelijke) vissersgemeenschappen dat ook gebeurt. Over de jacht heb ik dat nooit gehoord, maar wellicht gebeurt het wel, maar lopen jagersgemeenschappen er niet mee te koop.

Protestanten doen niet aan heiligenverering. Hoewel ze toch best vaak weer wel aan Sinterklaas doen. Maar dat zal wel komen omdat die beste heiligman natuurlijk een schijnheilige is. Hoe dan ook, op die dag, de 1e november dus, gedenken de katholieke jagers alle heiligen en martelaren, Allerheiligen.

De dag erna, 2 november, Allerzielen, worden alle doden herdacht. Op vele kerkhoven zie je dan bij grafstenen bloemen liggen en (elektrische) kaarsjes branden. Voor katholieken is het dé dag om speciaal te bidden voor alle zielen die nog niet in de hemel zijn, maar in het vagevuur.

Als niet-gelovige zou ik die dag natuurlijk stil kunnen staan bij alle dieren die ik het afgelopen jaar heb kunnen oogsten, maar daar is een dag later een beter moment voor. Namelijk op 3 november, Sint-Hubertus, de dag van de schutspatroon van de jacht. Niet voor alle jagers overigens, want de valkeniers hebben hun Sint-Bavo.

9 november is ook voor mij als jager een bijzondere dag, maar daar kom ik zo nog op terug.

Sint-Maarten, 11 november, is een feestdag die slechts in een klein deel van Nederland gevierd wordt. Kinderen gaan dan de deuren langs in de hoop wat lekkernijen te krijgen. Vroeger hoopten arme kinderen dan op giften die hen zouden kunnen helpen om de koude gure winter door te komen. In Duitsland wordt Sint-Maarten nog bijna overal herdacht. Een katholieke naamdag dus en de protestanten in onze combinatie moest ik er daarom waarschijnlijk bijna jaarlijks aan helpen herinneren. Want als jachtcombinatie kan je het in zo’n klein dorp niet beter doen dan aan de Burgemeester, tevens voorzitter van de Jagdgenossenschaft, omstreeks ‘Martinstag’ een donatie te doen. Hij weet dat dan goed te besteden in zijn gemeenschap.

11 november is dit jaar nog een extra bijzondere dag in jagend Nederland, met name dat deel dat zich betrokken voelt bij het hondenwerk. De Nimrod, het ‘nationaal kampioenschap’ voor apporterende jachthonden. Zonder hond geen jacht, zonder jacht geen wild. Alles hangt met alles samen.

Dat 19 november de ‘Internationale Mannendag’ is wist ik tot voor kort niet. Het maakt mij ook niet uit, want elke jachtdag is voor jagers natuurlijk een ‘mannendag’, ook voor de jagers van het vrouwelijke geslacht.

Een week later ben ik weer met de ‘Bende van Bekking’, op pad. Met mannen èn vrouwen met een gedeelde passie voor jacht gaan we naar Polen. Iets om naar uit en met veel plezier op terug te kijken.

Eind november is de aanloop naar het toeleven van de Kerst, de Advent. Wij hangen hier dan groen aan de deur.

Maar nu, ik kondigde het al aan, de 9e november. 

Zelfs als je thuis bent in de heiligenkalender gaat er in relatie tot de jacht waarschijnlijk geen lichtje bij je branden. Daarvoor moet je namelijk bekend zijn met de Franse heiligenkalender. Maar mij viel het direct op toen ik het zag. De 9e november is de naamdag van Saint-Théodore. 

Sint-Theo, het kan geen toeval zijn, zegt deze schijnheilige.

©TheoM