Korte Samenvatting betreffende het Wolvenbeleid

De hoogste graad Bescherming heeft als konsekwenties

• De wolf zal de menselijke omgeving verkennen
• En hierbij in contact komen met honden
• Hierdoor treedt onvermijdelijk hybridisering op, waardoor op den duur de wolf opgaat in waardeloze hybriden 
• Verder verliest de wolf daardoor zijn angst voor de mens. 
• Hierdoor zal de wolf uiteindelijk de mens als prooi gaan onderzoeken
• ongelukken zullen dan ook vroeg of laat gebeuren

Conclusie:  Bescherming van de wolf zal leiden tot het verdwijnen van de echte wolf en is dus volledig in strijd met de doelstelling. De toenemende mens-wolf confrontaties zullen tot ingrijpen dwingen.

Onderschatte facetten betreffende wolf zijn

• Zijn extreme (en bedrieglijke) voorzichtigheid, waardoor het gevaar onderschat of zelfs ontkend wordt 
• Zijn ‘trouw’ aan de  prooidieren, die hij kent. Zolang die in voldoende mate aanwezig zijn, zal hij niet sneloverschakelen op een andere prooi, zoals bijvoorbeeld de mens. 
• Zijn hoge reproductie zolang er voldoende voedsel is
• Zijn vermogen de wildstand te vernietigen. Wolven beheren niet – ze decimeren
• De combinatie maximale gewenning aan de mens en uitputting van de wildstand zal zéér gevaarlijk gedrag opleveren – de wolf moet tenslotte vreten.
• Dat laatste kan in een extreem geval versterkt worden door de vorming van superroedels

1. Spaarzaam contact met de mens 
2. Dus in afgelegen gebied van voldoende grootte 
3. De mens moet blijvend als een mogelijk gevaar gezien worden 
4. Dus zo nu en dan moeten er wolven geschoten worden en wel zodanig, dat de andere wolven het kunnen waarnemen
5. De wolf moet altijd een overvloed aan mogelijke prooi hebben 
6. Dus veel wild t.o.v. wolven 
7. Anders gezegd: weinig wolven t.o.v. wild 
8. Anders gezegd: de wolf moet beheerd worden, niet beschermd 

In zo’n situatie is ‘wolfje-kijken’ niet voor het publiek weggelegd.

Per land of beter per gebied zou bepaald moeten worden, of aan deze voorwaarden kan worden voldaan. Zie ook De Plezierjager,  paragraaf: Hoeveel wolf kan een wildstand verdragen?

Situatie Nederland

Wij hebben een zeer dicht bevolkt land met overal activiteiten en menselijke aanwezigheid.

Een wolf zal bijna altijd mensen binnen een straal van 5km hebben. 5km stelt voor een wolf weinig voor. Dus aan bovenstaande basisvoorwaarden kan in ons land niet worden voldaan.

Bovendien is te verwachten, dat processen als gewenning (met de gevaren daarvan) hier sneller zullen verlopen dan in grotere landen met meer ruimte (Nederland als wolf-laboratorium).

Veeteelt

Veel nadruk wordt gelegd op wolfwerende maatregelen, zoals hekken.

De vraag wordt niet gesteld, wat die wolven moeten gaan vreten, wanneer al die hekken perfect zouden werken. (En aan welke kant van het hek de kinderen mogen spelen)

Al het vee beschermd voor veel geld.

Het buitengebied ontoegankelijk voor mens en vee.

De wildstand uitgeroeid.

De biodiversiteit gegarandeerd verder achteruit gegaan

Beheer

Als uiteindelijk beheer van de wolf d.m.v. bejaging wordt toegepast, zal de wolf onmiddellijk terugvallen op zijn aangeboren voorzichtigheid (tenzij hij voortgedreven wordt door extreme honger).

Dan zal blijken, wat ervaringen van anderen al hebben aangetoond: de wolf is het moeilijkst te bejagen roofdier van het noordelijk halfrond. Zelfs een gezenderde wolf is niet zo eenvoudig te schieten.

Foutieve argumentatie

Rechten bestaan niet in de natuur. Recht is een menselijke uitvinding, om onderling samenleven mogelijk te maken

Natuurlijk heeft zo’n groot roofdier invloed op zijn omgeving, maar berichten over verhoogde biodiversiteit zijn gebaseerd op wensdenken.

De president van Kazachstan, Nicolai S. Paschinski:

“Denken jullie in het Westen dat lege bossen hetzelfde is als biodiversiteit? Vroeger waren onze bossen vol damherten, nu zijn die uitgeroeid door de wolf. En sinds de wolf ook verdwenen is, liggen onze bossen er leeg en verlaten bij.”

De beroemde noordelijk kudde wapiti’s ging van 19.000 naar 4.000 na de introductie van de wolf. Veel dieren overleven door migratie naar de veeteeltgebieden, waar wolven bejaagd worden. Een gedeelte overleeft door ’s nachts te schuilen in dorpjes en bij boerderijen of tussen de kudden vee. ’s Winters werd het aantal in het park op 600 geschat. De eland is helemaal verdwenen uit het Yellowstone National Park.

Dit betekent niet, dat bijtincidenten door de wolf als acceptabel mogen worden beschouwd. Verder worden die honden in ernstige gevallen (vergelijkbaar met een aanval door wolven) dan ook afgemaakt. Bovendien zij er op dit moment véél meer honden dan wolven.

Deze bewering is aantoonbaar onjuist. Recentelijk is in Frankrijk een vrouw aangevallen en verwond. Op de European Preditor Map zijn voldoende andere voorbeelden te vinden. In Rusland vonden in 2020 volgens officiële bronnen meer dan 200 aanvallen van wolven op mensen plaats.

Een geliefd argument voor activisten, wanneer er dieren in het spel zijn.

Zou dit niet aan te bevelen zijn wanneer mensen, kinderen in het geding zijn?

Dus uit voorzorg de wolf bejagen?

Paul Bouwmeester