Ben je een jager of een besluithouder?

We zijn daarin meegegaan en zo helpen we mee aan de ondergang van de Jacht. Nee, we jagen niet meer, we doen aan beheer en schadebestrijding. Alsof dat geen wezenlijk onderdeel van de jacht is.

Maar goed, ik jaag, wat echter geen jagen mag heten, in het kader van de schadebestrijding, en omdat dat de Jacht op dieren is, die niet op de wildlijst staan. Daardoor is dat in principe niet toegestaan, tenzij er een ontheffing voor gegeven is door de landelijke overheid of de provincie. 

Ik moet dan rekening houden met de voorwaarden welke aan de ontheffing op die specifieke soortzijn verbonden. En dat is altijd een puntje van aandacht, want soms stelt de provincie aanvullende voorwaarden bovenop de door de landelijke overheid gestelde. Zo schijnt er juridisch een verschil te zijn tussen “zomer”- en “winter”-ganzen, met logischerwijze verschillende voorwaarden. En om het eenvoudig te houden worden winterganzen in het ene deel van de provincie Zuid-Holland worden winterganzen op 15 februari zomerganzen en aan de andere kant van de rivier worden ze dat pas op 1 maart…

Jagen doen we dus, niet op basis van een Jachtwet, maar van de Omgevingswet. Daarvoor heb je geen jachtakte nodig, maar een ‘omgevingsvergunning jachtactiviteit’. En die ‘jachtactiviteit’ kan je uitoefenen op basis van de landelijke ministeriële aanwijzing vergunningsvrije gevallen (voorheen: landelijke vrijstelling).

Maar in sommige Provincies is daar die jacht soms toch weer verboden. Kan je het nog volgen? 

Ook zijn er ‘jachtactiviteiten’ mogelijk met provinciale vrijstellingen op basis van een provinciale verordening. Die verordeningen monden weer uit in provinciale ontheffingen en zelfs in provinciale opdrachten. Een opdracht, hoe verzin je het? Een license to kill, alsof jagers huurmoordenaars zijn, ja, zo helpt de Provincie mee het imago van jagers de nek om te draaien.

Maar terug naar de ganzen in Zuid-Holland.

Als ik daar dus Jaag in het kader van mijn wettelijk vastgelegde rol bij het

• voorkomen en bestrijden van landbouwschade, 
• voorkomen van schade aan flora en fauna
• de bescherming van de openbare veiligheid en volksgezondheid. 

dan heb ik dus te maken met 

• Jacht op basis van de provinciale ontheffing (grauwe en kolganzen)
• Jacht op basis van de landelijke aanwijzing vergunningsvrije gevallen (Canadezen)
• Jacht op basis van het provinciale aanwijzingsbesluit voor exoten en verwilderde dieren (Nijlgans, soepgans en Indische gans)

• vanaf 1 november gelden nieuwe FaunaschadePreventieKits (FPK’s) 

• alvorens tot uitvoering van de ganzen ontheffing kan worden overgegaan, dienen preventieve middelen in het veld te worden opgesteld als ‘jouw’ boer aanspraak wil maken op vergoeding van Faunaschade

• ziet ‘jouw’ boer daarvan af, dan kan volstaan worden met de ‘oude’ preventieve middelen

Het is niet alleen gekmakend maar ook nog eens overbodig al die regelgeving, want als we terug gaan naar onze wettelijke vastgelegde rol bij het voorkomen en bestrijden van landbouwschade, schade aan flora en fauna en bij de bescherming van de openbare veiligheid en volksgezondheid. Terug naar de basis, ga uit van het vertrouwen in de eigen verantwoordelijkheid van Jagers, in plaats van het stapelen van regels op regels.

Want van Jagers zijn we via de ontheffingen, de vrijstellingen en de opdrachten inmiddels beland in de volgende fase:

We zijn volgens deze mail geen Jagers meer, maar ‘besluithouders’, en om misverstanden te voorkomen voegen ze daar aan toe dat we ‘uitvoerders’ zijn.

Brrr, ‘uitvoerders’, maar ik geef toe dat het beter klinkt dan een opdracht. Je moet het doen, maar het is geen ‘befehl’.

Soms lijkt al die gekmakende regelgeving ook bedoeld te zijn om alle animo om te Jagen uit te roeien en dat lijkt soms ook te lukken. Want ik hoor steeds vaker: “ze zoeken het maar uit, ik pas”.

Maar als door hen dan de ‘omgevingsvergunning voor een jachtgeweeractiviteit’ niet meer aangevraagd wordt, wil dat niet zeggen dat er dan minder gejaagd wordt. Maar dat gebeurt dan wel zonder jachtgeweer, maar de regelgeving staat alternatieven met dezelfde impact gewoon toe. Zware kalibers, nachtzicht en geluidsdempers, alles is zonder papieren rompslomp en politiecontrole aan huis en op het bureau mogelijk. Wel even oppassen natuurlijk voor controles in het veld, maar die deskundigheid en capaciteit is inmiddels ook verdwenen.

Is dat beleid of is er over nagedacht? Het biedt in ieder geval, ook voor mij, een alternatief als ik ook op het punt mocht komen dat ik het ‘gedoe’ zat ben.

©TheoM