De Wolf - gewenst of niet?
Gepubliceerd: , in Artikelen
Er zijn felle tegenstanders van de wolf, die Nederland te klein vinden voor dit dier, en warme voorstanders die geloven dat er ruim voldoende plaats is in ons land en dat we vreedzaam met hem kunnen samenleven.
Een soort kosten/baten analyse, die nooit heeft plaatsgevonden, had eerst eens duidelijk moeten maken, of we de wolf wel of niet zouden moeten willen. Alsnog kunnen we deze analyse maken aan de hand van de voor- en nadelen, hier ondergebracht in de tabel ‘De Wolf – vóór en tegen’.
En dan is er nog een kant: de veiligheid?
Voor dat laatste vindt u de stellingen van Valerius Geist samengebracht in de tabel “Wanneer is de wolf gevaarlijk/ongevaarlijk”, zodat men kan inschatten hoe verantwoord een bepaald beleid kan zijn.
Bezien we de punten in de tabellen, dan dringen de volgende conclusies zich op:
- De wolf zal ons weinig positiefs, maar aanzienlijke financiële en maatschappelijk kosten brengen.
- Ongelimiteerde bescherming is niet te verantwoorden. Het wachten is tot het een keer gruwelijk misgaat.
- Willen we de wolf relatief ongevaarlijk maken, dan moet de wolf regelmatig bejaagd en ver van de mensen gehouden worden (dit is in meerdere landen al staande praktijk, met ontheffing vanuit Brussel)
Punt 3 betekent:
- lage aantallen wolven in afgelegen gebieden (waarover ons land overigens niet beschikt)
- dat de veronderstelde voordelen helemaal wegslinken
- dat de ‘wolf-beleving’ voor slechts een enkeling weggelegd zal zijn
Bovenstaande ondersteunt de stelling dat ons land te klein en te druk is voor dit experiment.
Degenen die het publiek blijven voorhouden, dat een veilig samenleven met de wolf in ons land mogelijk is, nemen een groot risico en halen daarmee een grote verantwoordelijkheid naar zich toe.
Tegelijkertijd bereiken ons berichten uit o.a. Zwitserland, Duitsland, Diever, en Elspeet over wolven, die steeds dichter naar de mens opdringen, wat dus een gevaarlijke ontwikkeling is.
Toelichtingen
- het herstel van de biodiversiteit in het Yellowstone National Park door de terugkeer van de wolf wordt door Will Graves sterk tegengesproken en kan zelfs in het tegendeel verkeren. Zie hier.
- de soorten, die door hun overmaat een toenemende aanslag op onze biodiversiteit plegen, zoals kraaien, eksters, ganzen en predatoren, worden niet of nauwelijks door de wolf aangepakt. In zoverre is er geen verbetering van de biodiversiteit te verwachten.
- opgemerkt zij, dat de argumenten dierenleed en zichtbaarheid van het wild door de dierenbeweging altijd (ten onrechte) tegen de jacht gebruikt werden, maar nu kennelijk geen rol meer spelen, terwijl deze nu dus weldegelijk aan de orde zijn
- ‘hoort in onze natuur’ is een waarde-oordeel, geen feit. De bruine beer was ook ooit inheems evenals de lintworm en de zwarte rat.
- ‘Balans in de natuur’ is een ongedefiniëerd begrip – en dus betekenisloos. Balans in een populatie is wel te definiëren, maar is ook dan een keuze van wat wij als balans beschouwen.
- De bewering dat de wolf voor mensen nagnoeg ongevaarlijk is, wordt door historisch onderzoek gelogenstraft, zoals o.a. aangetoond in de scriptie van Karen De Schepper aan de Universiteit van Gent (2010) en in ‘Wolves in Russia’ van Will Graves. Zie ook hier.
- De wolf kan verdwenen ziektes en parasiten terugbrengen, zoals rabies of echinococcosis. Doordat zwervende wolven in weinig tijd grote afstanden kunnen afleggen, kan de verspreiding snel gaan. Denk ook aan de Afrikaanse Zwijnenpest.
- het bijvoeren van de wolf met dierlijke verkeersslachtoffers en afschot, ook wel ‘biomassa’ genoemd, moet om meerdere redenen gestaakt worden: het maakt de wolf vertrouwd met de mens en stimuleert hem niet op zwijnen te gaan jagen
- de bewering dat de wolf een gunstige invloed op de gezondheid van de prooidieren heeft wordt door Will Graves sterk betwijfeld, evenals door Charles E. Kay.
- het gezondhouden van de hoefdierpopulatie kan de mens beter: de wolf doodt opportunistisch zonder ecologisch doel. Hij pakt (vermoedelijk) bij voorkeur de zwakkere eruit, maar vooral ook de jongen. Onze jagers richten zich doelbewust op een gewenste, vitale populatie, zoals een veehouder zijn ideale diersoort kweekt. Onze boeren (en jagers) zijn daarin zeer succesvol ingeweest – en dat hebben ze niet aan de natuur overgelaten!
- Er is geen reden aan te nemen, dat de populatie wolven spontaan af zal nemen voordat de prooidieren zwaar gedecimeerd zullen zijn. Uit bovenstaande studies blijkt het tegendeel.
De Wolf – vóór en tegen
Waarom vóór (volgens voorstanders) | Nadelen (bij volledige bescherming) |
---|---|
|
|
Wanneer zijn wolven ongevaarlijk?
Wanneer zijn wolven ongevaarlijk voor de mens ? | Wanneer zijn wolven gevaarlijk voor de mens ? |
---|---|
|
|
Bron: Valerius Geist - WHEN DO WOLVES BECOME DANGEROUS TO HUMANS? (p.22) |
Ondertussen in Amerika
Ik ben noch voor-, noch tegenstander van de wolf hier in het Westen van Amerika. Maar ik ben er tegen, dat men niet de werkelijkheid laat zien. (Charles E. Kay 1996)
Charles E. Kay (2012): Wat je van de voorstanders niet mag weten.
- Wolven zijn bezig het wapitihert volledig uit te roeien
- De herten trekken de steden in om de roofdieren te vermijden
- In 1491 (vóór Columbus) waren er geen 60 miljoen bizons, geen 100.000 wolven, geen 10 miljoen elanden. Er waren tientallen miljoenen mensen, zo niet honderden miljoenen.
- Het was uitsluitend het platbranden door de inheemsen, dat hun biodiversiteit schiep en hun ecologische integriteit
- Een natuurlijk proces is een indiaan met een vuurstok. Een indiaan met pijl en boog.
- De wolven zijn nu bezig de bos- en bergkariboes uit te roeien over de hele lengte en breedte van Canada
- De inheemsen plachten de elanden zowat uit te roeien, maar sinds ze gestopt zijn met hun manier van jagen, zijn de elanden weer teruggekomen, met de wolven in hun kielzog. Als er dan een meer kwetsbare kariboe voorbijkomt, dan pakken ze die even en doden hem.
- Het idee, dat de wolf alles van zijn prooi opeet is niet juist. Het hangt ervan af hoeveel prooi er beschikbaar is en hoe makkelijk te doden. Ze gaan voor het goede spul. En het goede spul is niet wat wij eten – de biefstuk – maar de interne organen. Dat is waar het vet is, de mineralen en vitaminen.
- Zij pakken voornamelijk de jongen van het jaar en brengen zo het sterftecijfer omhoog en de reproductie omlaag. Zo is er een langzame, maar gestage afname van de populatie, iets van 2 tot 5% per jaar.
- Hoeveel procent van de wolven zal zich op de veestapel richten? Honderd procent!
- Er zijn maar twee oplossingen om de aanvallen van wolven op vee te stoppen: een is de veestapel afschaffen, de ander de wolf afschaffen.
- In Canada, Wood Buffalo National Park, heeft 60 jaar wolfpredatie geen verlaging gebracht van het aantal besmettingen van runder-tuberculose of brucellosis bij de bizon
- Wolven verspreiden een groot aantal ziektes, zoals een gemene kleine lintworm (Ecinococcus granulosis), die voorkomt in wilde dieren, vee en mensen. De eitjes zijn licht en waaien op met het stof. Je kan ze gewoon inademen.
- Het idee, dat we iets kunnen leren van de sociale interacties van de wolf en dat ze een liefdevol familieleven hebben, is ongegrond. Als een zwakkere wolf zich niet onderwerpt, wordt hij verscheurd. Wolven hebben geen moraal. En ze zijn niet warm en knuffelig.
- David Mech bericht, dat in de onbejaagde (!) wolf populatie van Alaska 35% van de wolven gedood wordt door andere wolven. Dit gaat gewoon om territorium, dit is niet vanwege acute honger.
Paul Bouwmeester.