Vorne kurz und hinten lang, Jäger sei nicht bang
Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Mooie dagen hadden we in D.
Genoeg wild gezien, behalve varkens.
Die vraten de loeder wel op.
Maar natuurlijk altijd op een plek waar wij net niet zaten.
Prachtige dagen waren voor de jonge jager H.
Hij schoot er zijn eerste bok.
Na een kwartiertje trilde hij nog....
Maar ik wil het hier over iets anders hebben.
Over de mooie zesender die ik daar voor mij in de tarwe had.
Opeens stond hij er.
Natuurlijk was hij er al, maar toen zag ik hem pas.
Kop en een beetje van zijn ruglijn boven de tarwe.
Onbeweeglijk, wel een half uur.
Als een standbeeld.
Op de fiep reageerde hij niet.
Logisch, want na een half uur stond opeens de geit op.
Die had daar bij hem in de tarwe gezeten.
En dan gaat de bok plat en blijft de geit daar staan staren.
Na een half uur ging zij ook weer zitten.
Een uurtje gaat voorbij en, eindelijk, daar staat hij weer, de bok.
Afschotrijp? Ik spreek hem wel aan als volwassen.
Geen mooi, een gewoon gewei.
Hoewel de enden aan de voorkant aan de korte kant zijn.
Ik zie wel behoorlijke rozen.
Van zijn lijf kan ik te weinig zien in de tarwe.
Volwassen is hij, maar de vraag is: is hij oud-volwassen?
Want alleen dat soort Zessers schieten we hier.
Tenzij het anderszins toch bokken zonder ‘toekomst’ zijn.
En tja, dat zou hier het geval kunnen zijn.
Ik ben niet zeker, dus ik schiet niet.
Ook omdat ik het op dat moment niet zeker meer weet.
Die oude Duitse Jachtwijsheid die je in dit soort situaties kan helpen.
‘Vorne kurz, hinten lang, Jäger sei nicht bang‘.
Of was het andersom?
Ik had het natuurlijk eerder dan pas thuis: het checken.
‘Vorne kurz, hinten lang, Jäger sei nicht bang?‘
Soms brengt google dan uitkomst, maar dat pakt soms ook verkeerd uit.
Gelukkig kijkt mevrouwM niet mee als ik deze zoek termen intik.
Maar die arme H. had minder geluk toen hij de spreuk checkte.
Hij schreef mij: ”Dat is toch het lastige met die oudere generatie jagers.
Ze zijn gezegend met getrainde ijzeren geheugens.
Kennen een spreuk gehoord of ooit gelezen in een boek of blaadje.
En dan val je als jonge jager snel door de mand.
Met Google niet direct te vinden en ik heb echt mijn best gedaan.
Verdeurie, dan klik ik op een linkje misschien brengt dat mij het antwoord.
Het einde van genoeglijk met mijn vrouw op de bank zitten.
Ze kijkt mee en, oei oei oei!
Hoogzwanger en emotioneel zo instabiel als nitroglycerine…”.
Kortom, Google ging hem het antwoord niet brengen, maar ik ben er uit.
Duitse Jachtbladen brachten uitkomst.
Het is zoals ik het mij meende te herinneren.
“Vorne kurz und hinten lang, Jäger sei nicht bang”.
Logisch ook, want dat rijmt…
Maar check het eens in de praktijk, als je een zesender aanspreekt die je afschotwaardig lijkt. Het is niet zomaar een rijmpje.
Het is een uitspraak gebaseerd op generaties lange Duitse jachtervaring.
©TheoM