Soms probeer je het geluk een handje te helpen

Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Afgelopen weekend was ik op een drukjacht in het revier van vriend L.
Mooie jacht, waar altijd wel een behoorlijk aantal varkens op het tableau komen.
Ik had er altijd wel een ‘maar’ bij.
L. schoot zelf ook vaak.
Hij staat kennelijk altijd op de goede plek.
Maar ik geloof niet in toeval.
De afgelopen 3 jaar was hij zelfs 2 keer koningsschutter.
En toch gaat het aanstellen op een eerlijke manier: lootje met een nummer trekken.
Mooie geplastificeerde kaartjes, met de naam van het revier er op en een nummer.
Alleen geldt dat loodjes trekken natuurlijk niet voor de aanstellers, die hebben hun eigen gebiedje. Het gebiedje van L., dat was dus the-place-to-be.

Omdat ik nog nooit iets met een loterij gewonnen heb, had ik mij vorig jaar voorgenomen het geluk een handje te helpen. "Hoe doe je dat, als mensen hun kaartje niet hebben ingeleverd?", vroeg ik L.
Hij antwoordde dat dat geen probleem was, dat gebeurde altijd wel en daarom had hij er ooit voldoende laten maken om het setje elk jaar weer te kunnen completeren. Dat ontlastte mijn geweten, toen ik uit de verzamelbak een kleine collectie kaartjes in mijn zak stak. Uit elk 10-tal een exemplaar.

Dat was dus vorig jaar en ik had ze nu mee naar de jacht genomen.
Omdat ik er al dag voor de jachtdag was, had ik tijd om L. uit te horen hoe de jacht en aanstellen de volgende dag zou verlopen. H. zou de eerste groep voor zijn rekening nemen, K. en R. de tweede en de derde. Zelf zou L. de vierde groep doen.

Daar stond ik bij de controle van de aktes en stak mijn hand in de bak met loodjes en haalde er een uit. Dat loodje stak ik direct in mijn zak om er ook direct een ander uit te halen: nummer 40. "Leuk", zegt : L., "je zit in mijn groep. En ook nog eens helemaal achteraan in het dal, vlak naast mij, ik heb zelf plek 42".

Aan het eind van het dalletje lukte het mij ook nog om nummer 41 van mij af te schudden met een beroep op mijn leeftijd. "Zou jij misschien..."
Nou dat was voor deze sportieve jongeman geen probleem, dus we ruilden van plek.

En daar stond ik dus, direct naast L.
Benieuwd naar het resultaat?
Er lagen maar liefst 19 varkens op de Strecke.
L. schoot niets.
Ik ook niet.

Het is dus niet voor herhaling vatbaar, volgende keer maar weer gewoon eerlijk loten. Nietzsche schreef het al: amor fati, vrij vertaald: leer houden van je lot.

©TheoM
één moment...