KJV #38 - Is jagen gevaarlijk? Het doublet.
Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Dat een doublet gevaarlijk is, zal niet door velen worden onderkend. Sterker nog, elke jong jager verlangd ernaar; het moment dat je zonder opnieuw te schouderen met twee schoten, twee stuks kan schieten. Je eerste doublet, het is een euforisch moment. Althans, dat was het bij mij.
Als er één wildsoort is die zich bij uitstek voor doubletten leent, dan is dat wel de Canadese gans. Van alle ganzensoorten hebben ze de minste hersencellen, denk ik. Ik vond het dan geen grote prestatie, maar was wel tevreden met mij zelf toen ik uit een koppeltje een doublet kon schieten.
Sowieso is het dan, zoals altijd, zaak om je doel op te pikken, mee te zwaaien en door te halen, alvorens af te drukken. Maar bij ganzen, zeker bij deze enorme langnekken, is het zaak om je niet op het lichaam te focussen, maar op de kop.
Op het eerste schot tekent de gans, raak. Direct pik ik de tweede op, schot, ook raak. Dan zie ik hem aankomen, met een donderse vaart komt de Canadees naar beneden, ik kan nog net opzij springen. Opgelucht haal ik adem. Je moet er niet aan denken, wat er met je gebeurt als je door zo’n neerstortende gans zou worden geraakt.
Terwijl ik bezig ben dat te denken, denk ik opeens nergens meer aan. Uitgeteld lig ik op de grond, eventjes knock-out. Als ik, wat versuft overeind wil krabbelen, schiet een hevige pijnscheut door mijn borstkas. Gekneusde ribben, zo blijkt later.
Het is niet de ernstigste blessure die ik ooit tijdens en door de jacht heb opgelopen, maar wel die waar ik het langste en de meeste last van had.
©TheoM