KJV #22 - Canadezenweg

Ik reed achter de gastheer aan.

Kon nog net het straatnaambordje lezen van de weg waarop we reden: "Vagevuur".

Nee, ik verzin het niet.

De werkelijkheid is soms absurder dan de fantasie...

En ja hoor, even later: "Hemelweg".

We gingen kennelijk de goede kant op.

Hoewel, bijna bij het jachtveld: "Canadezenweg".

Even een bakkie en ieder installeerde zich.

Mooi veld, akker, rietlanden en wat bos en bosschages.

Maar, bijna geen activiteit deze morgen.

Een beroemde schutter schoot een doublet mis.

"Ik stond in het water".

Slechte smoes.

Een groepje Canadezen trok precies tussen de posten door, op weg naar andere oorden.

Tijd om op te breken.

Bijna bij de auto's aangekomen staat een van de Brabanders al te wachten. 

Zijn hond peutert wat in de ruigte aan de slootkant. .

We zien hem opeens zijn geweer uitsteken: schot. Duif zeilt naar beneden.

Diane kijkt naar mij -? - "Toe maar" - en weg is ze.

Even later komt ze terug, duif in de vang, staart omhoog.

De nazit is bij de gastheer thuis.

Zijn lief verrast ons ook: eieren met spek.

‘t Kon slechter.

(Voor de Brabantse gastheer en gastvrouw: dit is Gronings voor prima!)

Ik ben weer onderweg naar huis.

Via de Krammersluizen kom ik weer in de bewoonde wereld.

Daar zie ik ze: honderden en nog eens honderden ganzen.

Ook veel Canadezen.

Canadezenweg? Die liggen bij de Krammersluis-Oost.

©TheoM