KJV #21 - De slaapkamer-pendelbok
Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Het wordt steeds gezelliger, tijdens de nazit, mannen èn vrouwen, iedereen beheerst het: Latijn, of beter gezegd jagerslatijn. J. zegt: ”Ik schoot ooit een bok in de slaapkamer”. Dat lijkt ons logisch, zo’n bok schoten we allemaal wel eens. “Nee,” zegt ze, “stelletje seksisten, ik meen het, ik heb het over een reebok. Wacht ik heb een foto”.
“Kijk maar, het is niet mijn eerste pendelbok, maar wel de bijzonderste. Hoe ging dat in zijn werk? Op een avond zien we hem lopen, deze bok. Dichtbij ons huis scharrelt hij wat rond. Het lijkt wel of hij tipsy is, een beetje aangeschoten, maar dan niet door munitie.
Voor we hem goed hebben kunnen bekijken is hij alweer in de dekking verdwenen. Maar de volgende dag zien we hem weer een paar keer rondscharrellen, geen normaal gedrag. Hij lijkt nu wel compleet beschonken. Als hij een paar keer is omgevallen besluit ik hem te schieten, het dier is absoluut niet in orde. Maar dat schieten is sneller bedacht dan gedaan. Ben ik met mijn buks paraat dan is de bok er niet, of hij is er wel, maar dan nog in de dekking of een veilige kogelvang ontbreekt. Kans verkeken, denk ik, als ik hem een paar uur niet zie.
Tegen de avond is hij er weer, hij tolt op zijn lopers. Ik moet iets doen, nu. Maar ja, vanaf het terras een veilig schot afgeven is geen optie. Wat dacht je van de slaapkamer, zegt mijn man. Daar heb ik nu even geen tijd voor, antwoord ik, als ik opeens bedenk: de slaapkamer!
Het openen van het raam maakt wat lawaai, maar dat deert de bok niet, aanleggen, schot, liggen.
De pendel moet recent ontstaan zijn, boom of auto? Er komt hersenvocht uit zijn schedel dat langs de pendel druipt, bij het ontweiden tref ik geen bijzonderheden aan, hij weegt 18 kg.
De dierenarts komt een dag later toevallig langs, de pony moet onderzocht worden; hij bekijkt de bok en vermoedt dat de schedelwond niet ouder dan 72 uur is.
Niets geen jagerslatijn, echt gebeurd, mijn Capreolus capreolus penduli cubiculum”.
©TheoM