Jachtherinneringen, onderlangs, bovenlangs, achterlangs
Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Ik moest in ons vorige dorp zijn en parkeerde de auto onder aan de dijk.
Onderlangs heet het daar.
Dat is op zich, in die context, geen rare naam, maar er zijn mensen die daar toch ook bepaalde associaties bij hebben. Ook al heette het boven aan de dijk echter geen bovenlangs, maar ooit gewoon Dorpsstraat.
Maar goed, het bracht mij toen op een jacht gerelateerde associatie, want komende week, 15 oktober, gaat de kleinwildjacht weer open. Althans in de meeste provincies waar het bestuur zich niet gek heeft laten maken door de ‘bijvangst’ van de tellingen van de Vogelbescherming.
Wat kwam door ‘onderlangs’ weer in mijn actieve geheugen?
We hadden ooit jacht in Friesland en gingen dan meestal in Akkrum een hapje eten. Op een keer stonden we daar voor een gesloten deur. Wij moesten dus op zoek naar een vervangende lokaliteit. En die vonden we.
Op de Heawei in Tijnje.
Op de Heawei in Tijnje.
Auke en zijn toenmalige vrouw waren daar nog maar net als uitbaters neergestreken. Vol trots lieten ze ons hun nieuwe zaak zien. Uitleg over wat er al was en wat er nog zou komen. Ze liepen over van enthousiasme. En, ook belangrijk, we hebben er daarna jaren prima kunnen eten.
"Hebben jullie nog wat kunnen schieten", vroeg Auke, "en kan ik misschien nog wat wild van jullie overnemen?". Dat kon, we hadden nog wel een paar hazen over. Maar om daar nou mee dwars door de zaak te lopen waar mensen aan tafeltjes zaten te eten, was wellicht een beetje te.
"Hoe doen we dat?", vroeg ik aan zijn vrouw.
"Loop maar door de zaak", zei ze, "of anders kom je maar even achterlangs... "
Kijk op zo’n manier zijn mijn associaties ‘a joy for ever, for my dirty mind’.
©TheoM