Jachtdiploma gehaald, en dan?

Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Als je denkt dat je het ergste achter de rug hebt, dan blijkt dat je nu pas echt gaat zweten…
Veel van de cursisten hebben geen of nauwelijks relaties in de jachtwereld. En dus is al tijdens de opleiding de vraag reëel: wat als ik straks mijn diploma heb. Hoe kom ik aan een jachtakte?

Zo’n cursist was H., aangetrokken door de natuur en de jacht, maar een vreemdeling in Jeruzalem.
Toen wij eens het plan hadden om een aantal jongjagers uit te nodigen om met onze combinatie een paar dagen naar Duitsland te gaan op het Vossenweekend van onze Hegering, in ruil voor wat hand- en spandiensten in het veld en aan de kansels, meldde hij zich.

Zeer voorzichtig en prudent gooide hij een visje op: nog geen akte, geen ervaring, geen relaties in de jachtwereld, maar met een gezond stel handen, goed gereedschap en de absolute wil om te leren.
Zou hij misschien ook mee mogen? Om te werken. En om te leren.

Hij moest door de ballotage, maar met zo’n sollicitatiebrief was hij daar snel doorheen. Hij genoot van het weekend, hij ontdekte dat jagen meer is dan schieten, leerde er te “hegen und pflegen”.

En, hij beviel ons zo, dat we hem ook in Nederland meenamen. Om te werken, te kijken en mee te gaan als we op de ganzen en de kraaien gingen. Hij stak de armen uit de mouwen bij Drentse vrienden om hun hoogzitten zo functioneel mogelijk te maken.
Kortom, H. was een vent, die je je als “mentor” alleen maar kan wensen.

Het jachtexamen naderde en ik wenste H. natuurlijk vooraf veel succes..

Toen kreeg ik afschriften van de volgende mailwisseling, tussen J. en H.
J. liet de jongeman zweten en maakte hem niet deelgenoot van het feit dat ik gevraagd was of er reden was om hem niet aan een gastverklaring te helpen. Die was er natuurlijk: hij had het mij niet gevraagd. H., bescheiden als altijd, zo kennen wij hem. J. zou hem met een kluitje in het riet sturen. Omdat ik altijd in ben voor een geintje, leverde ik natuurlijk ook mijn bijdrage: ik hield mij van de domme.


>> Beste J.,
>> 
>> Afgelopen zaterdag ben ik geslaagd voor mijn laatste onderdeel van 
>> het jachtexamen. Vandaag al kreeg ik mijn diploma in de bus! Dus snel 
>> verder met de papieren in orde maken maar ik heb nog geen gastakte.
>> Op het Jachtforum zag ik het topic waar een gastakte aan jongjagers 
>> verstrekt wordt, geldt dit nog?
>> 
>> Met vriendelijke groet,
>> 
>> H.

> Beste H.,
> allereerst van harte proficiat uiteraard! Vanzelfsprekend helpen we je 
> graag met een gastverklaring, echter… en nu schrijf ik even 'hardop 
> denkende': TheoM heeft zich naar mij en anderen toe zeer lovend over 
> jou uitgelaten.
> Ik weet dan ook zeker dat hij jou graag van dienst wil zijn met een 
> gastverklaring, sterker nog hij zou het wellicht als een kleine 
> belediging kunnen opvatten als je hem passeert.... -))
> Mijn advies dus: vraag Theo even.  Mocht je dit om welke reden dan ook 
> liever niet doen, geef dan nog maar even luid, dan help ik je.
> Met vriendelijke jagersgroet,
> J.,

> J.,

> Dank voor je felicitaties. Een blijer man bestond er zaterdag niet in de wereld!

> De oude garde, het blijft lastig voor een jongjager. Wat vraag ik, wat laat ik. ;-) 
> Over het algemeen merk ik in de jachtwereld dat ergens om vragen niet snel gewaardeerd wordt.
> Maar een brutaal mens heeft de halve wereld, echter...zo ben ik niet. 
> Dus in dit geval bedacht ik me maar van de weg met de minste weerstand te bedienen, een aanbod > op het forum.
> Maar als je het zo stelt...dan ga ik hem toch maar even mailen want Theo beledigen dat zou ik 
> absoluut niet willen. 
> Een gouden kerel.
> Bedankt voor de tip!

> Met vriendelijke groet, H.

> Theo,
> Het diploma is binnen , zo trots als een aap met 7 'Schwanze'.
> Vandaag meteen even verder gezocht naar de juiste papieren. 
> En dan komt ie hè, het dilemma.
> De gastakte, waar haal ik die?. 
> Wikken en wegen. 
> Het blijft lastig, jongjagers en de oude garde want wie vraagt....wordt overgeslaagd. 
> Maar een andere keer heeft een brutaal mens de halve wereld.
> Dat van het vragen, dat is er vroeger met de paplepel in geslagen en brutaal probeer ik nooit te zijn. > Hooguit een niet-zo-subtiele hint. 
> Dus, besluiteloos papieren staren en surfen op het forum. (dan sla ik nog een fase over maar die 
> vertel ik nog wel)
> Vooruit, dan toch maar. Zou ik van jou een gastakte kunnen krijgen?
> Hartelijke groet, 
> H.

> Natuurlijk, H.
> Ik zou het vervelend gevonden hebben als je het mij niet gevraagd zou hebben!

> Volledige naam, adres en ik meen geboortedatum en -plaats heb ik nodig, dacht ik. 

> En dat van die fase, die je nu oversloeg en die ik nog een keer te horen krijg…, 
> je maakt mij nieuwsgierig.

> Groet,
> Theo


Het was misschien een beetje gemeen, maar J. en ik vonden dit leuk.
En H.? Ik weet het niet, ik heb hem ons pesterijtje nooit verteld.
Hij ging het aan mij vertellen van de fase die hij oversloeg liever uit de weg, denk ik.

En hij heeft, nadat hij bij ons zijn eerste gans gemist had, later nog zijn eerste haas geschoten en in Duitsland zijn eerste vos en bok. En met wat hulp heeft hij inmiddels zelf ook zijn weg in de jagerswereld gevonden.

Ik hoop en verwacht dat hij als hij zelf over jachtmogelijkheden beschikt ook aan “zwetende jongjagers zonder relaties in de jachtwereld” denkt.

© TheoM

Voorbeeld van het jachtdiploma
één moment...