Is jagen gevaarlijk?

Ik ken genoeg slachtoffers. J. was éen van de eersten. Dat was jaren geleden en de symptomen werden niet herkend. Het gevolg is dat hij nu al jaren gehandicapt en arbeidsongeschikt door het leven gaat.
Of K. bijvoorbeeld, redelijk recent besmet werd met de bacterie die de teken kunnen overdragen. Artsen waren bij hem ook (te) laat met de goede diagnose en daarna ook nog met een adequate therapie. En dan heb je nog minstens een half leven voor je…

Mijn achterneefje in Schotland werd wel adequaat behandeld, hoop ik, en hij lag zelfs in het ziekenhuis aan een infuus. J. (een andere), die ook altijd in het veld te vinden is liep, je zou haast zeggen dus, een besmetting op. Laat gediagnosticeerd, maar gelukkig werd zij ook adequaat behandeld. De thuiszorg kwam geregeld langs om haar aan een infuus te leggen.

Zelf ben ik redelijk de dans ontsprongen, denk ik. 

Toen ik in de Schotse Hooglanden eens in de hei lag, voelde ik wat kriebelen. Ik lag bovenop een nest teken. Heel kleine zwarte knopjes waren het. Ik zat onder. Direct met een mes de lopende teken van mijn handen, armen en kleding afgeschraapt hoopte ik er het beste van [*]. En bij thuiskomst een grondige inspectie van het hele lichaam. Ook op plekken waar de zon nooit komt.

Of de keer dat ik de koppen van herten die de dag er voor geschoten waren, wegdroeg om ze te kunnen prepareren voor de kookpot. Ik werd gewaarschuwd voor de teken. Ik keek eens beter en zag ze zitten op de enden van de geweien, als schorpioen zaten ze klaar om alles wat bewoog te kunnen vastpakken. Ik meen dat ik er ondanks directe actie later onder de douche er toch nog drie vond die zich al bij mij hadden ingegraven.

Maar dat ik de dans zeker ben ontsprongen was toen ik eens gebeten was door een teek die ik pas later ontdekte. Na een paar dagen stopt de jeuk op die plek niet en het zwol iets op. Reden voor mij om de huisarts op te zoeken. Niets aan de hand, was haar conclusie. Het was volgens haar gewoon wat irritatie en zij liet mij een computerafbeelding van zo’n bekende rode cirkel zien, dat was pas een tekenbeet. Er was geen enkele aanleiding om mij zorgen te maken.

Inmiddels weet ik dat veel mensen ook besmet kunnen zijn zonder dat zij deze rode cirkel krijgen na besmetting van een teek.

Over de therapie wordt verschillend gedacht. In Nederland is men redelijk terughoudend in het voorschrijven van antibiotica. Maar in Duitsland wacht men bij een lichte verdenking al niet af en schrijft antibiotica voor. En toen ik in Frankrijk eens bij een etentje een arts als disgenoot had en haar vertelde dat ik door een teek gebeten was, reageerde zij als door een adder gestoken. Ik had direct een arts moeten bezoeken, niet moeten afwachten, medicijnen moeten innemen. Enfin, later die avond kreeg ik van haar een recept en de volgende dag stond ik bij de apotheek.

Wat is wijsheid? Ik weet het niet, dus beperk ik mijn advies tot een preventieve maatregel.

Trixie 2924 Long-Lasting House Spray for Parasites, de actieve stof is permethrine. Via Amazon te bestellen. Niet in Nederland, maar daar vind je wel een oplossing voor als je het wilt. Ik spuit mijn kleding er mee in, doe ze dan in een plastic zak, knoop die dicht en laat het inwerken. 

Is jagen gevaarlijk? Ja zeker, maar met preventie hopelijk wat minder.

©TheoM

[Note van de redactie:
Let op, Theo beschrijft het verwijderen van nog lopende teken wanneer hij ze met een mes van zijn armen afschraapte.
Doe dit niet bij teken die al vastzitten. Gebruik een tekenpincet, -tang of kaart. Heb je die niet: blijf kalm en ga  eerst naar de winkel. Daar haal je er één waarmee je vervolgens thuis rustig de teek verwijderd.]