Inschieten

We zijn op de schietbaan in Elspeet.

G. wilde de nieuwe kijker op zijn geweer zelf inschieten.

Nou ja, beter gezegd finetunen, want de geweermaker had het inschieten al gedaan, maar het is altijd goed om het geweer helemaal naar jouw hand en oog te zetten. Het gaat, óók bij het zuiver schieten, om de details.

G. had zich helemaal klaar gemaakt om te zien wat de combinatie geweer en kijker zou doen als hij zelf schoot. Schietbok neergezet, de drager op de goede hoogte ingesteld, krukje in de goede positie.

Hij bevestigde een nieuwe schietkaart op de schijfinstallatie en zet die op 100 meter.

Drie schoten geeft hij af, die redelijk goed afkomen. “Misschien geef ik de kijker toch een klik naar links en naar beneden”, zegt hij. Ik zeg dat ik niet weet of dat verstandig is. In de eerste plaats zeggen die enkele centimeters volgens mij niet zo veel als je wild schiet op 100 meter, maar wellicht is het nog belangrijker dat je eerst went aan de nieuwe combinatie geweer en kijker, voordat je wellicht onnodig gaat draaien aan de afstellingsknoppen.

“Mmm”, zegt G., maar dat doet hij vaker. Maar kennelijk heeft hij zich toch door mij laten overhalen want er gaan weer drie patronen in het magazijn. De eerste drie gaten in de kaart worden afgeplakt en de schijfinstallatie brengt de kaart weer op 100 meter.

G. schuift zijn kruk in een wat andere positie en buigt zich over zijn geweer. Dreunend klinkt het schot. “Mmm”, hoor ik G. kreunen. Daarna dreunt het tweede schot, waarna hij zegt, dat het erop lijkt dat hij ze alle twee gemist heeft. Toch schiet hij nog een derde keer, waarna hij de schijf terug laat komen naar het schietpunt. “Dat kan toch niet”, zegt hij, “drie keer compleet gemist. Wat nu?”

“Verrek”, zegt de schutter die op het schietpunt naast ons staat, “Ik schiet drie keer en kijk nou eens. Ik heb zes treffers.”

©TheoM