‘Wald vor Wild’. Hoe een teer diersoort als ree schadelijk wild werd.
Gepubliceerd: , in Artikelen
Soms komen dingen samen. Ik hoorde van G. over het ‘nieuwe denken’ bij sommige Forsten, zeg maar de Duitse Staats Bos Beheer, ‘Wald vor Wild’. En zag er een documentaire over op de ARD.
Vertaald samengevat: de jacht wordt door de boseigenaren niet meer zoals gebruikelijk voor negen jaar, verpacht maar slechts voor één jaar. Schiet de jager niet genoeg reeën, dan vliegt hij eruit.
Doel: minder wildschade.
Als jager van de oude stempel vat ik hun beleid als volgt samen: ‘een goed ree is een dood ree’. Het is gruwelijk, dit nieuwe denken.
Ik snap natuurlijk het belang van bosbouwers wel. Want wild doet (ook) schade en een hoge wildstand doet logischerwijs meer schade. Maar die wildschade is niet iets nieuws, het is van alle tijden. Daarom was het heel normaal om kaalslag in te rasteren.
En ja, dat kost arbeid en dus geld, ook in Nederland.
Onze TBO’s zijn subsidie slurpende grote organisaties, die op de kleintjes moeten letten.
Ze hebben in de loop der tijd zoveel terreinen verworven, om niet of tegen een gemarginaliseerde prijs, dat ze bijna te veel hebben om goed te kunnen onderhouden.
En dan schiet ook het inrasteren erbij in en vervolgens past het kennelijk in hun logica van natuurbeheer om dieren dan maar weinig selectief dood te schieten.
Ik vind het bijzonder voor organisaties die tegen de jacht zijn, tenzij,
Ik wist eerlijk gezegd nooit wat ik met dat tenzij aan moest. Maar opeens valt het kwartje. Tenzij zij er zelf last van hebben en er gejaagd móét worden.
Het is een glijdend vlak, dit beheer in opdracht, waarbij we steeds verder afschuiven van jacht en jagen, via beheer en schadebestrijding, naar schieterij in opdracht, met ‘Licenses to kill’.
En het kan ook anders, kijk naar Polen, als het gaat om langdurige pacht en schade in de bosbouw.
De jacht is daar georganiseerd in grote, echt heel grote, aaneengesloten jachtvelden. Jachtclubs van Poolse jagers huren het jachtrecht van de Poolse staat, waar zij dan over een lange periode in zo’n veld kunnen jagen. De Poolse overheid is van mening dat dit de beste waarborg voor het beheer van het wild is. Daarom zijn in hun jachtwet deze jachtclubs de basis van wildbeheer en jacht. Van zo’n jachtclub is het lidmaatschap niet alleen verplicht, maar iedereen kan na het behalen van het jachtexamen lid van worden.
En dan de wildschade. Het meest valt op dat de grondhouding van de overheid daar is gebaseerd op het uitgangspunt dat het bos de natuurlijke habitat van het grofwild is en dat eventuele schade daar niet gerekend mag worden tot wildschade!
Maar het kan ook anders en dan niet alleen in een ver buitenland, maar gewoon, hier in ons eigen land. Ik zag het op de Veluwe bij het waterbedrijf Vitens en ze schrijven erover op hun site:
“Bos van de toekomst
Een gevarieerd bos met loofbomen en een enkele grove den is wat we hier voor de natuur en de drinkwaterwinning willen. Zo’n bos komt er echter niet zomaar.
Tussen alleen maar naaldbomen zaaien zich vooral naaldbomen uit.
En de lijsterbessen en eiken die wel weten te kiemen worden opgegeten door de reeën en de herten. Want loofbomen vinden ze veel lekkerder dan dennen. Om toch een gevarieerd bos te krijgen zijn delen van het bos afgezet met een hek”.
Kijk, het kan dus wel, natuurbeheer die met de natuur meegaat in plaats van ertegenin. Tijdelijk inrasteren doet naar mijn mening meer recht aan verantwoord natuurbeheer boven het rücksichtslos reduceren, lees: afschieten, van ree- en roodwild.
En, terug naar de situatie in Duitsland, daar zouden de Forsten ook inhoud moeten geven aan het ‘Hegen und Pflegen’, vrij vertaald beheren en verzorgen van hun bossen. Niet het probleem van de wildschade uitsluitend via rigoureus en ongericht afschot op het wild afwentelen. Nee, bosbouwers moeten hun bos niet alleen beheren, maar ook verzorgen. Bijvoorbeeld door tijdelijke inrastering.
En de Nederlandse TBO’s, volg de insteek zoals Vitens die koos, in plaats van de opdracht om veel wild ‘zomaar’ dood te schieten. Jagers willen kunnen beheren als onlosmakelijk onderdeel van de jacht.
En de KNJV, overtuig de Nederlandse overheid om de Poolse filosofie te volgen. Zet hem op! Het ree- en roodwild verdienen het. En de jagers ook.
©TheoM