Oranje hesjes en 15 maart

Frankrijk, we zitten daar weer op onze oppas-boerderij in het diepe zuiden en daar volg ik de ontwikkelingen in Nederland, hoewel dus op afstand, toch met meer dan grote belangstelling. Want net als die professor, meen ook ik, dat de geur van verandering in de lucht hangt en dat komt goed uit: 15 maart verkiezingen voor de Provinciale Staten, die daarna de leden voor de Eerste Kamer verkiezen.

De partijen van het kabinet Rutte IV zitten met hun handen in het haar, want ze hadden in de Eerste Kamer al geen meerderheid en moesten regelmatig met de pet in de hand naar partijen als Groen Links en de PvdA om steun voor hun plannen. Maar nu lijkt het erop dat zij daar ook opzoek moeten naar andere partijen voor steun. 

De problemen van vandaag komen niet uit de lucht vallen, ze zijn grotendeels het gevolg van beleid van Rutte zelf, ja, hij is al 13 jaar de ‘baas’ van Nederland. Verkeerde beslissingen nemen, uitstellen van noodzakelijke besluiten en nu zit hij op de blaren, zijn eigen blaren.

Maar goed, weer even terug naar de situatie in Frankrijk. Naar 1968, het jaar van de grote revoltes. Studenten begonnen en al snel sloten arbeiders zich bij hen aan. De gevestigde politieke elite was in paniek. Ondanks dat het toch al geruime tijd duidelijk was dat het broeide in de samenleving. 

Het was de tijd van groot klasse verschil, met grote armoede aan de onderkant van de samenleving, met een verstikkende bureaucratie en met een platteland dat zich niet gekend wist door de (politieke) elite. Ik heb het over Frankrijk, maar het had dus ook kunnen gaan over Nederland in 2023. En in Nederland hebben we nu dan ook nog eens te maken met een door de voorgaande regeringen over ons zelf afgeroepen woud van regelgeving die alles en iedereen klem zet. Over beleid en visie praat Rutte niet, hij is specialist in ‘geitenpaadjes, manieren om de regelgeving, zijn eigen regelgeving, te kunnen omzeilen.

Ook in Nederland is onze elite, comfortabel zittend in hun eigen bubbel, losgezongen van de werkelijkheid zoals de rest van de samenleving die ervaart. En de gevolgen zijn op bijna alle terreinen zichtbaar.

 

Overal is rommel, en die rommel is meestal van eigen makelij, waar Rutte en zijn ploeg mee te doen hebben. Het kan niet anders dan het moet het kabinet uiteindelijk de das omdoen; dat het kabinet wordt afgerekend op de verschillende crises die momenteel spelen en het onvermogen om deze op te lossen.

Maar wat lees en hoor ik: Rutte die ons waarschuwt voor de ‘linkse wolk’, met als conclusie, ‘stem op mij’. Het is een te doorzichtige poging om partijen rechts van de VVD de wind uit de zeilen te nemen.

En er is nog meer doorzichtigheid. Bijvoorbeeld een Hoekstra die zegt dat de boeren meer aandacht verdienen, ‘stem op het CDA’, maar ja, aan die boeren hadden ze eerder aandacht moeten besteden! Of bijvoorbeeld D’66 die vindt dat de boeren nu echt aangepakt moeten gaan worden, stem op mij. De Christen Unie die in enkele provincies tegen de Jacht is, ‘stem op mij’.

Ze zijn losgezongen van de werkelijkheid zoals velen in dat land het ervaren. Maar ook dat is niets nieuws; terug naar Frankrijk, naar het jaar 1789, Franse Revolutie. Op 14 juli, de Fransen vieren die dag nog steeds, was de bestorming van de Bastille. Koning Lodewijk de Zestiende noteerde die dag in zijn dagboek: ‘Wat is er vandaag gebeurd? Rien <niets>’.

En toen hij in oktober van dat jaar werd teruggeroepen naar Versailles omdat het kasteel door een woedende menigte werd aangevallen, baalde hij omdat hij daardoor minder zwijnen dan normaal had kunnen schieten. Ja, ook losgezongen van de werkelijkheid.

Maar eerlijk is eerlijk, het getuigt van een grote jachtpassie. Hoewel het is dan wel weer jammer is dat hij mede daardoor uiteindelijk aan zijn einde kwam onder de guillotine.

Ik ben een witte oude man. Daar schijn je je in deze tijd voor te moeten schamen. En een babyboomer, ook dat nog. Maar ik voel het, er hangt een sfeer van onbehagen over het land. Er is onzekerheid over de toekomst. We zijn losgeslagen van tradities. De leiders creëren een verweesde samenleving. 

De Randstad is niet het centrum van het heelal, geef ruimte, zorg voor een verstandig en redelijk midden. Snijdt zo de radicale islam en extreemrechts de pas af.

Redelijkheid, het midden, daar ligt de toekomst. 

Maar zoiets gaat niet vanzelf, het wordt tijd dat ook “normale” groene mensen zich verenigen. Ik stel voor dat zij als uitingsvorm hun oranje hesjes gaan gebruiken. Die hebben ze toch al, nu dat attribuut steeds meer tijdens de jacht gebruikt wordt. 

Ik preek geen bloedige revolutie, maar een revolte, dat zou toch moeten kunnen? 

En zou het niet mooi zijn dat in 2023 die revolte begint? Het kan, want de machthebbers zouden er beter aan gedaan hebben om eerder op de temperatuur in de samenleving te reageren. “Er hangen veel oranje hesjes aan de kapstok”, zegt deze plattelander. De revolte kan starten met veranderingen in de Provincies. En daardoor met veranderingen in de Eerste Kamer die veranderingen in het beleid van de regering dan onontkoombaar maken.

©TheoM

Plattelanders sluit de rijen

Het Groene Vaandel volgen wij

Opdat natuur zich kan bevrijden

Van grootstedelijk dwingerij

 

Muziek: de Internationale