Die Vogelbescherming toch. Na het haas is nu de spiering aan de beurt

Gepubliceerd: , in Artikelen
“Heb jij soms wat tegen die Vogelbescherming”, vraagt B., “je reageert nogal pissig op die club”. Jammer vind ik het, zijn vraag, want we zitten net zo gezellig in de “After Hunt” na een mooie dag op de hazen. En dat kan zo maar eens de laatste zijn geweest, want toen vogelaars als bijvangst van hun vogeltelling het balletje opwierpen dat het met de hazen niet goed zou gaan, was de beer los. 
De jacht op konijn is nu overal gesloten en op het haas in een aantal provincies. Er werd een kortgeding aangespannen en verloren, maar de KNJV is “vol goede moed” dat de bodemprocedure goed zal gaan uitpakken. Maar ja, het kortgeding is al verloren en deze bodemprocedure  zal hoogst waarschijnlijk voor het komende seizoen nog geen definitief uitsluitsel brengen. Ik zie het al met al somber in. 

Ik heb wel eens geschreven dat de jagersverenigingen als belangenorganisaties niet hebben geleverd wat je van een belangenbehartiger zou mogen verwachten. Dat leverde nogal felle reacties op van mensen die vinden dat je de rijen gesloten moet houden, dat je geen publieke kritiek mag leveren. ‘Alle neuzen dezelfde kant uit’ lijkt het parool.  Daar ben ik geen voorstander van, want laat ik je nou vertellen dat als alle neuzen dezelfde kant op wijzen, je zo maar ruim 180 graden ongedekt laat.

En zo werd de KNJV overvallen, terwijl we zo goed bezig waren, vonden we zelf, want we tellen en verantwoorden ons werkelijk suf. Maar de kwaliteit van onze registraties kan worden onderuit gehaald door een partij van vogeltellers. Dan heb je toch iets niet goed gedaan KNJV?

Mede door die houding wapenen we ons ook te weinig tegen het gevaar van de framing door de ‘Groene Khmer’ die daarvoor niet alleen een uitstekende strategie en organisatie voor hebben, maar ook schier onuitputtelijke financiële bronnen. 

Niet alleen door bijvoorbeeld de sponsoring uit de ‘Goede Doelen Loterijen’, nee, een club als Faunabescherming heeft zelfs een Anbi-erkenning,  waardoor giften aftrekbaar zijn van de belasting.



En zo dragen belasting betalende jagers dus indirect bij aan de financiering van deze club. Daar kunnen ze weinig aan doen, maar aan hun eventuele deelname aan de goede doelen loterijen wel.

Geld is macht en zo maakt de rijkdom van de ‘Groene Khmer’ het hen ook mogelijk om bijna eindeloos rechtszaken aan te spannen, met succes want het lukt de wetgevers kennelijk niet om regels te maken die de juridische toets der kritiek kunnen doorstaan.

Terug naar de framing, want ik luister op zondagochtend vaak naar ‘Vroege Vogels’. Zo probeer ik bij te houden waar  deze zelfbenoemde 'advocaat van de natuur en spreekbuis van het milieu' mee bezig is. Er komt een item over spiering, hoor ik aan het begin van het programma en dat interesseert me. 

Ooit leerde ik in Frankrijk ‘friture de mer’ eten; net als patat gebakken kleine visjes: spiering, die ze daar eparlan noemen. Grote spiering kende ik al, als kind kochten we die op zaterdagochtend op de markt. Héérlijk. En die kleintjes hebben we inmiddels ook in Nederland gevonden, gewoon ingevroren bij de groothandel. Het is voedsel als genotmiddel.



Maar wat hoor ik op de radio?  De Vogelbescherming gaat een rechtszaak aan tegen de visserij op spiering. Na de Jacht is nu kennelijk ook de Visserij aan de beurt.

Want de spiering, waarvan stand sterk fluctueert, is een prooi voor visetende watervogels, zoals sterns, visdiefjes en aalscholvers. Het fluctueren van de stand heeft, zo vertelt de man van Vogelbescherming, de klimaatverandering als belangrijkste oorzaak; spiering is een koude minnend visje. 
En structureel heeft de Afsluitdijk (aangelegd in 1933, 90 jaar geleden!) aan de stand ook geen goed gedaan. Daarom wordt er al decennia op het IJsselmeer niet meer op spiering gevist. Maar nu zullen ook de laatste vier spieringvissers op de Waddenzee eraan moeten geloven.

Kennelijk is de presentator ook nog niet helemaal overtuigd door de man van de Vogelbescherming, want hij vraagt door. “Hebben die vissers een grote rol bij teruggang van de spiering”? “Nee”, is het antwoord van deze ‘deskundige’.

Ik schrijf het nog maar een keer. “Nee”, is het antwoord van deze ‘deskundige’. Waarom dan toch deze gang naar de rechter? Nou, dat is uit het voorzorgsbeginsel, want ook de Vogelbescherming sluit niet uit dat er oogstbare hoeveelheden spiering zijn, maar dat zou dan eerst maar eens moeten worden onderzocht.

Vogelbescherming en spiering, dat doen ze dus in het belang van vogels zoals de zwarte stern. Vogelbescherming.

Zou de KNJV niet een rechtszaak moeten beginnen over de (verwilderde) katten, gewoon in het belang van de vogels. Gewoon vanuit een ‘voorzorgprincipe’.

Want de Vogelbescherming durft aan die moordenaars haar vingers niet te branden. Alles voor (het geld van) de donateurs. 

Schijtlijsters, dat zijn het.

©TheoM
één moment...