De wolf in bewoonde omgeving
Gepubliceerd: , in Artikelen
‘We moeten leren samenleven met de wolf’ verkondigt de Universiteit van Wageningen bij monde van Hugh Jansman.
Afgezien van de vraag waarom we dat moeten en van wie we dat moeten, is de vraag of dat samenleven wel mogelijk is. Jansman meent kennelijk van wel, maar er zijn deskundigen die er heel anders over denken. Een belangrijke is de Canadese bioloog Valerius Geist.
Eerder heb ik geschreven, dat er meer waarde gehecht moet worden aan zijn uitspraken dan aan die van onze ‘deskundigen’. Deze laatsten diskwalificeren zichzelf, doordat ze het het gevaar voor mensen volkomen bagatelliseren en de vele menselijke slachtoffers door de eeuwen heen gewoon negeren.
Valerius Geist (1938 – hij stierf tijdens de covid epidemie) was van mening dat samenleven met de wolf alleen mogelijk is onder zeer bepaalde voorwaarden.
In 2018 hield hij een lezing onder de titel ‘Waarom de wolf niet thuishoort in bewoond gebied’.
Denkt u nu niet, dat Geist fel anti-wolf was. Integendeel was hij als bioloog zéér bezorgd om het voortbestaan van de èchte wolf als diersoort.
Zijn eerste punt is, dat als de wolf in door mensen bewoond gebied leeft, het 100% zeker is, dat hij door voortgaande kruising met honden uiteindelijk compleet zal verdwijnen als diersoort. Uiteindelijk zal de soort vervangen worden door waardeloze hybriden.
Wat in de US en Europa gedaan wordt met de wolf heeft niets te maken met natuurbehoud.Wat er gedaan wordt via de wetgeving is een zeer dure, destructieve en hersenloze manier om de echte wolf te vernietigen (V.Geist).
Om de echte wolf te behouden, moet hij van andere caniden (hondachtigen) weggehouden worden en dus ver weg van mensen. In Noord-Amerika moet hij bijvoorbeeld ook ver gehouden worden van de leefgebieden van de coyote.
Verder stelt Geist, dat de wolf een werkelijk gevaar vormt voor de mens en hem zelfs kan/zal doden. Dat laatste normalerwijze onder zeer bepaalde omstandigheden. En deze omstandigheden zijn sinds kort precies bekend. Het komt erop neer, dat de wolf zijn aangeboren, sterke schuwheid t.o.v. de mens onder geen omstandigheid mag verliezen. Dit staat in schril contrast met de praktijk in ons land waar de wolf constant in contact is met de mens. En ook in schril contrast met de Europese wetgeving, volgens welke de wolf de hoogste staat van bescherming heeft en zelfs niet gestoord mag worden. Dit is een recept om het dier zijn angst voor de mens te doen verliezen.
Net als Geist stelt de Zweedse onderzoeker John D.C. Linnell in zijn boek “The fear of wolves”:
Houdt de wolf wild. Elke wolf, die zijn vrees voor de mens lijkt te verliezen of zich op enigerlei wijze agressief gedraagt, moet uit de populatie verwijderd worden.
En hiermee wordt geen paintballgeweer bedoeld. Let wel: Linnell wordt door onze ‘deskundigen’ veelvuldig aangehaald. Maar deze conclusie van hem is nog niet ingedaald bij de Europese en Nederlandse bestuurders.
Voor een klein, dichtbevolkt land als het onze zou bovenstaande voldoende moet zijn om de haalbaarheid van dat samenleven ter discussie te stellen. Maar men dendert gewoon door op het ingeslagen pad. Het eerste incident heeft ondertussen al plaats gevonden. Te Leusden werd een jong meisje bijna meegesleurd door een wolf. Gelukkig liep het dit keer nog goed af. Het verloop was geheel in overeenstemming met de ‘7 stappen van Geist’.
Stap 6. De wolf komt steeds dichter bij de mens, snuffelt aan de wandelaar, knabbelt aan zijn kleren, laat zich niet meer echt verjagen. Het lijkt heel leuk en speels, maar in werkelijkheid is hij aan het onderzoeken of de mens een mogelijke prooi is.
Stap 7. In deze fase bereikt de escalatie de top. De aanvallen op de mens zijn nog wat onhandig, en een forse man kan zich nog wel verdedigen, maar tegen een roedel is een mens kansloos. Ook met een geweer.
We zijn duidelijk aangekomen op de grens van stap 6 naar stap 7. De wolf wilde het kind meenemen - niet om zijn schattige welpjes te beschermen zoals onze ‘deskundigen’ zeggen, maar om ze te vreten te geven. Alleen de wolf aarzelde nog, omdat hij nog niet 100% zeker is.
Ecoloog Leo Linnartz van ARK Natuurontwikkeling is stom verbaasd over het gebeurde, even als ‘wolvenexpert’ Glenn Lelieveld. Veel simpele Nederlanders daarentegen zijn geen expert, maar zijn anderzijds ook helemaal niet verbaasd!
Maar er is meer.
Wanneer wolven in een gebied worden toegelaten, vernietigen ze eerst de wildstand. Natuurlijk hebben ze invloed op de ecologie, maar ze verbeteren niet de biodiversiteit. En zeker niet de ‘balans’. Hiervan zijn vele getuigenissen – en niet alleen van V.Geist.
Geist in 2018:
- In 1960 waren er in Banff National Park 2.500 wapiti’s. Na de terugkomst van de wolf in 1970 zakte dit in tot onder de 300
- Op Vancouver Island is de wapiti-stand in elkaar gezakt. De eland praktisch uitgestorven.
- Yellowstone: de beroemde noordelijk kudde wapiti’s ging van 19.000 naar 4.000 na de introductie van de wolf. Die laatsten overleven door ’s nachts te schuilen in dorpjes en bij boerderijen. ’s Winters werd het aantal in het park op 600 geschat. De eland is helemaal verdwenen in Yellowstone National Park.
- In 2006 reisde Geist een volle week op de rug van een paard door de mooiste gebieden van Canada door een habitat, dat ideaal is voor herten en elanden. Al wat hij zag was 2 hinden met kalf. Hij hoorde er geen dier burlen. En dat was in de bronstijd. Cynisch merkt hij op: dat zal ook wel komen door de opwarming van de aarde!
- Op Vancouver Island zakte de jaarlijkse oogst aan herten na de komst van de wolf van 25.000 naar 3.000.
Wat zal dit betekenen voor ons land? De wildstand in onze wolvengebieden zal binnen enkele jaren ineen zakken. Een proces dat al gaande is. Een ideale ‘balans’ kan men vergeten. En het zal tientallen jaren duren voor de wildstand weer hersteld is.
En wat gaan de wolven dan vreten? Ze zullen op zoek gaan en laten elke voorzichtigheid varen. Mogelijk verenigen ze zich in superpacks: meerdere roedels bij elkaar om met meer geweld aan vreten te komen. En geen hek zal te hoog zijn.
We kunnen natuurlijk leren van de ervaringen van anderen. Maar liever vinden onze universitair geschoolde deskundigen het wiel zelf opnieuw uit. Compleet met verscheurde kinderen.
Paul Bouwmeester