Even op de ganzen, door een jonge jager.

Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Ik schreef al eens over S. Meerdere keren zelfs, bijvoorbeeld hoe hij door de liefde zo maar in de jacht rolde. Ik zie er zomaar een JagersTV- programma-idee in: ‘jager zonder veld, zoekt jager met veld en een huwbare dochter’.
Maar we hebben als combinatie veel gemak van hem, want hij is fanatiek in wat ik ouderwets maar schadelijk wild blijf noemen. Kraaien en kauwen, S. is er gek op. Hutjes, voerplekjes en bijna wekelijks gaat hij er dan op uit en we kunnen dat goed merken in de stand van onze hazen, fazanten en eenden. Zonder jacht, geen wild, blijkt maar weer.

En nadat ik hem wel eerst had moet leren hoe je op gehoor houtduiven van tortelduiven kan onderscheiden maakte hij onze boer blij door de blauwen flink achter de broek te zitten als ze de val op diens akkers hadden. 

En, eerlijk is eerlijk, schieten op die duiven kan hij inmiddels als de beste. En iedere jager weet dat de duivenjacht een mooie, maar vooral ook een moeilijke jachtvorm is. Ik kijk inmiddels soms met enige jaloezie naar zijn kunde. Positief bedoeld hoor, maar toch… 
Op enig moment vond ik het zelfs tijd om hem een lesje in nederigheid bij te brengen, toen we samen op de duiven gingen en ik hem daar kon laten zien hoe je een score van 100%  op de duiven kan halen. Daar had hij toen niet van terug.

En dan de ganzen, nou, daar je kan hem altijd voor wakker maken. Eén van onze velden ligt aan een Vliet en daar groeit nogal wat riet. En waar water, riet en graan samen komen, lijkt het wel een ganzenmagneet. Om te proberen de schade daar in de hand te houden komt het er vooral op aan om in het vroege voorjaar als de koppelvorming op gang komt vaak op de ganzen te gaan. Zo voorkomen we dat ze daar gaan broeden en slaan de ganzen in hun ‘systeem’ op dat het daar geen goede plek voor ze is.

Natuurlijk verplaatsen we zo het probleem naar andere boeren, die minder fanatieke jagers hebben, maar onze boer is onze grootste fan. Mede dankzij S. die de ganzen heel wat uurtjes, gepland en ongepland, achter de broek zit.

De groepsapp:
Heey, vind je het goed als ik vanmiddag een rondje ga maken?”
Als je gaat, altijd even melden, is één van onze werkafspraken en het antwoord is bijna altijd: “Prima”.

De groepsapp, een paar uur later:
“Ik ben met Job nog even in het veld geweest.
Er zaten ganzen zowel links, als rechts en ook bij de kas.
Maar ze hadden me al snel in de smiezen en gingen zeer vroeg op.
Koppeltje Nijlen kwam binnen schot, mooi werk van Job twee binnen.

Toen ben ik omgelopen richting de Vliet (rechts), daar zaten ganzen op het veld in de tarwe. Ik probeer erbij te komen en ga er langzaam naartoe. Tevergeefs, luidkeels gaan ze de polder uit. Naja, dat is het dan, dacht ik. Maar opeens draaien ze om en komen ze terug.
Snel duiken Job en ik in de dekking, maar ze draaien al ver voor me al om.
Ze hebben me toch gezien, denk ik. 
Maar één grauwe gans had het groepsgevoel even niet en zwaaide af, inkomend.
Job moest weer aan de bak: een mooi apport uit het water. 

De groep was weer ingevallen op grote afstand en Job heeft ze toen de polder uitgestuurd. 

Dan de andere kant. 
Lopend richting de Panorama, daar verwacht ik iets op het water. 
Job neemt de wind goed aan en achter het riet vandaan vertrekt een gans.
Mooi werk van Job voor en na het schot.

Ik ben toen nog even bij het hek gaan zitten.
En op het moment dat er een hagelbui begint, gaan er ganzen op uit het natuurgebied aan de andere kant van de Provinciale weg. 

Op het moment dat de hagelbui boven op mijn hoofd is, besluit een koppeltje zich van de groep los te maken en vliegt recht over me heen terug naar het natuurgebied. 
Inkomend, doublet. 
Job aan de slag en brengt een ziek stuk uit het water binnen en daarna wordt de andere mooi door hem uit het riet geapporteerd. 

Snel naar de auto om op te warmen!



Tussendoor hazen, fazanten en eenden in grote getallen gezien! 
Bij de kas zijn oude bieten en aardappelen neergegooid.... 
Heeel veel leven daar.
Heerlijke middag zo! 
Genoten met een hoofdletter 😉

Jagen kan hij inmiddels, dat weten we.
En als ik zijn rapportage zo lees, dan kan hij het schrijven binnenkort ook van mij overnemen.

©TheoM
één moment...