Wat zag de hond?
Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Het was in 1988 ik was op jacht met mijn zoon, die zijn tweede akte had, toen de hond - een draadhaar teefje van 2 jaar – plotseling voorstond.
Op mijn commando stootte ze een fazantenhaan op. Mijn zoon schoot tweemaal op de haan, maar die tekende niet zichtbaar op beide schoten. Het was volgens mijn zoon dan ook dubbel mis en hij baalde als een stekker. De hond, die zonder mijn commando nooit ergens achteraangaat, keek 3 seconden de haan na en zette het toen op een rennen achter de weg vliegende fazantenhaan aan.
Ik floot haar terug maar ze reageerde niet op de fluit. Ik was zeer verbaasd en ook wel kwaad op de hond. Maar mijn jachtvriend die wat later zou komen, kwam juist bij ons in het veld en was heel bleek om de neus. Ik vroeg wat er was, hij zei ''ik had zowat jouw hond onder de auto, want ze stak zo het zandpad over, ze zwom het kanaal over ik keek haar na en zag 200 meter van mij vandaan zo een fazantenhaan uit de lucht vallen, kikdood''
Het klopte want even later kwam de hond met de fazantenhaan in de vang aangelopen en gaf hem keurig af. Wat was ik trots op die hond zeg! En ook niet meer kwaad op haar.
Maar ik vraag me nog steeds na al die jaren af, wanneer ik dit voorval vertel aan mijn jachtvrienden, wat zag de hond meer dan wat mijn zoon en ik op dat moment zagen.
