Klein is ook groot
Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Niemand kon, al was de ochtend lang geleden al afgesproken.
Erg? Nee, wel jammer.
Niet erg, omdat ik er daardoor na lange tijd weer eens alleen met m'n hondje er op uit kon. Een beetje uitgeslapen, ik had een paar drukke weken achter de rug, zijn we om 09.30 uur in het veld.
Er waait een harde noordoosten wind, waardoor ik eerst het veld rond moet lopen om de resterende ca. 15 ha. bieten tegen de wind in te kunnen bejagen. Langs de vliet lopend, ik had er niets in zien liggen, tekent Diane opeens bij wat riet: een koppel eenden vliegt op. Ik pik de achterste op en schiet. De woerd valt aan de overkant van de vliet op het land. Diane kijkt vragend naar mij.
“Toe maar”, zeg ik. In een mum is ze aan de overkant en weer terug.
“Brave meid, goed gedaan”.
We lopen door de bieten. Diane neemt ruim terrein, maar blijft goed onder controle.
Ze draait mooi tegen de wind in en staat voor. Samen lopen we wat op en er gaat een hen op.
Die blijft gespaard, want ondanks dat er in de omgeving veel bieten en spruiten geteeld worden en het biotoop nauwelijks is veranderd, komen de fazanten hier steeds minder voor.
Diane staat nog een paar keer voor, er gaan nog vier hennen op.
Bijna het eind van de drift (noem je dat in je eentje ook zo?) vraag ik mij af of er geen hanen in dit vak zitten, en ja, hoor, als Diane en ik samen oplopen gaat hij luid kokkend op.
Ik steek mijn geweer wel uit, maar de haan gaat laag op en neemt geen hoogte.
En Diane loopt er ook nog tussen. Er valt dus geen schot.
Dat was het dan, dacht ik.
Maar helemaal aan het eind staat Diane nog een keer voor.
Een haas springt uit de bieten en rent de akker er naast op.
Schot.
Het haas tuimelt over de bol en blijft in een vers geploegde voor liggen.
Diane maakt een mooi apport. Trots loopt ze met het haas voor mij uit naar de auto.
Ik doe de klep open en ze springt er met haas en al in.
Trots? Zeker. En ik ook.
Daarna ga ik nog even op een ander stukje kijken waar we binnenkort onze "grote dag" hebben, om te zien hoe het er bij ligt, want het heeft de afgelopen tijd wel heel erg veel geregend.
Langs de vliet lopend, gaan er - onverwacht - een tiental eenden op. Ik weet een woerd te bemachtigen, die door Diane uit het water wordt geapporteerd.
Einde jacht.
Mooi weer, mooi hondenwerk, vijf fazanten gezien, twee eenden en èèn haas als tableau.
Een jacht hoeft niet altijd groot: klein is ook groot(s).
©TheoM