KJV #28 - Een reegeit kijkt mij aan
Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
Geit met een jong bokkalfje.
Ze lopen dicht bij het laddertje waar ik op zit.
Onbeweeglijk zit ik daar.
Buks op mijn knieën.
Camouflagekleding aan.
Camouflagehandschoenen.
Camouflagenetje voor mijn gezicht.
Ze zijn nu op minder dan 10 meter afstand.
De wind is gunstig; geen verwaaiing.
Dat kijkt de geit op.
Ze lijkt mij aan een inspectie te onderwerpen.
Ik denk dat de geit denkt: wat is dat nou, die zag ik er de afgelopen dagen nog niet.
Ze komt nog wat dichterbij.
Kijkt, kijkt en kijkt.
Probeert, zonder succes, lucht te halen.
Nog wat dichterbij komt ze.
En steeds maar weer zekeren, schijnazen, opwerpen en nog weer eens zekeren.
Het lijkt dat ze uiteindelijk tot een besluit komt.
‘Geen idee wat het is, maar het is ongevaarlijk’.
Ze schudt zich eens uit en gaat door met laveien.
En langzaam trekken ze verder om uiteindelijk weer in de bossen te verdwijnen.
©TheoM