KJV #12 - Drachtig ree geschoten

Gepubliceerd: , in Jachtverhalen
“Echt, heb jij wel eens een drachtig ree geschoten? Eind mei? Hoe is het mogelijk, hoe lang jaag je al niet? Een drachtige geit… Man, dat had ik nooit van je gedacht. Zeker net voor het werpen zijn ze zó goed als drachtig aan te spreken. Man, man, man…
Je weet het toch dat ze gaan werpen, het gevaar zit hem dan vooral in de geiten die net geworpen hebben. Als ze dan hun kalveren ergens hebben afgelegd is het jacht-technisch een tricky moment: is het een geit of is het een smalree? Je moet dan erg zeker zijn van je zaak. Anders hou je beter je vinger recht. Maar een geit schieten, met zo’n bolle buik, duidelijk herkenbaar. Echt…”
Ik reageer niet, kijk naar hem en zie dat hij oprecht verbaasd èn verontwaardigd is.

“Stel je voor dat ze er achter komen”, zegt hij, “weg reputatie, misschien ook wel je akte, halali…”
Als ik nog steeds niet reageer wordt hij nog bozer. “Zeg eens wat, man”!

Ik wacht even en zeg hem dan dat ik het gebeuren bij de juiste instanties gemeld heb en dat ze er geen problemen mee hadden, integendeel.

Hij haalt diep adem om nog eens los te gaan met het ventileren van zijn mening, maar ik ben hem voor. “Stil,” zeg ik, “heb je mij al gevraagd naar de omstandigheden waaronder ik de drachtige geit heb geschoten? Nee, toch? Ik zal je een foto laten zien, die we maakten. Een beeld zegt vaak meer dan duizend woorden”.

Reekalf klem in geboortekanaal

“Het kalf was in het geboortekanaal blijven steken en al even dood. De geit wachtte zonder twijfel een zelfde lot. Gemeld bij de Duitse instanties en hun reactie was prima gedaan, Hegeschuss”.

“Sorry,” is zijn reactie, “dat wist ik allemaal niet”. 

“Nee, dat klopt,” zeg ik, “maar als een kind van de Facebook-generatie had je wel direct een mening”.

©TheoM
één moment...