Schijnoplossingen
In de politiek en in het publieke debat worden allerlei oplossingen aangedragen voor al dan niet bestaande problemen. Hier vindt je een uiteenzetting van de meest voorkomende schijnoplossingen voor wildbeheer.
Dit is soms zinvol, maar meestal niet haalbaar vanwege de kosten. Konijnen, vossen en zwijnen laten zich trouwens op den duur niet tegenhouden. Honger lijden aan hun kant van het hek, terwijl aan de andere kant de tafel gedekt staat ? Kom nou!
Ganzen en kraaien vliegen er overheen.
Dit is zeker zinvol voor groot wild, zij het niet 100% waterdicht. Vossen weten er wel raad mee en zwijnen op den duur ook. Maar er komt een tijd dat de populatie binnen te groot wordt, het gebied overbegraasd wordt en honger zijn intrede doet, met alle consequenties. Dit hebben we al uitgebreid gezien bij de Oostvaardersplassen.Dit is de afgelopen jaren uitgebreid onder wettelijk voorschrift uitgeprobeerd bij het ganzenprobleem. Het heeft uiteindelijk alleen maar de jacht bemoeilijkt, de bureaucratie vergroot, boeren en jagers gefrustreerd en verder geen effect gehad: de populatie groeide rustig verder. De meeste ganzen wisten dankzij "verjagende middelen" als vlaggen bovendien precies waar het goed eten was.
Sinds de jaren 80 is er veel gediscussieerd over het nut van verjagen/verontrusten van bijvoorbeeld ganzen. Ondertussen is de populatie in enkele decennia toegenomen van 80.000 naar 2.500.000. De schade die door ganzen wordt toegebracht aan alleen al grasland zal in 2015 naar verwachting 23 miljoen euro bedragen (zie ook Ganzenprobleem) Dat is dan alleen de schade die voor vergoeding in aanmerking zou komen. De werkelijke schade zoals het opnieuw inzaaien of doorzaaien van gras en spuiten tegen onkruid (door ganzenmest) is hier niet bij inbegrepen. Zeker, verjagen en verontrusten zal altijd een methode blijven om dieren naar andere plaatsen te bewegen. Maar uiteindelijk zal alleen de nodige reductie in aantallen ervoor zorgen dat de schade terugloopt.Dit soort 'oplossingen' wordt voorgesteld als een compromis tussen bejagen en beschermen. In de broedtijd zou zo'n gebied natuurlijk ook gaan functioneren als een kraamkamer voor het omliggende gebied. Verder zou de 'oplossing' verhinderen dat (in dit geval) de ganzen de trek naar het noorden vermagerd zouden moeten aanvangen. Een discutable aanname. Maar de discussie moet zijn: willen we de aantallen reduceren of niet?
Een compromis is per definitie niet mogelijk. Half werk lost niets op.
Een compromis is per definitie niet mogelijk. Half werk lost niets op.
Dit is prachtig, zolang het haalbaar is. Maar ooit komt de tijd dat de nieuwe gebieden ook vol raken – en het probleem van de populatiedruk verhevigd terugkomt. Dit is dus het verschuiven van het probleem in ruimte en tijd.
Zou misschien een leuk experiment zijn in een bepaald gebied, maar of dit het probleem oplost zonder nieuwe problemen te introduceren, is nog maar de vraag. Bovendien hebben we al een top-predator, nl. de weidelijk jager en die is heel wat diervriendelijker dan een wolf of lynx. En die wolf zou wel dat vlees mogen eten en de mens niet ?
Voor predatoren als de wolf of beer, wellicht zelfs de Lynx is in Nederland helemaal geen geschikte biotoop. Overal lopen snelwegen waar ze zondermeer voor grote verkeersonveiligheid zullen zorgen. De gebiedjes waar ze eventueel wel zouden kunnen leven worden doorkruist met wandelpaden. De kans dat een wandelaar of het vee van de boer voor prooi wordt aangezien is te groot om deze dieren te 'herintroduceren' (uit te zetten) Bovendien vervult de jager de rol van predator en doet dat selectief.
Hier worden bedoeld professionals in overheidsdienst, maar welk probleem hierdoor opgelost zou worden is volkomen onduidelijk. Dit idee berust op twee denkfouten, nl. dat een ambtenaar beter werk zou doen dan de jagende burger en dat de zogezegde hobbyjager minder professioneel zou zijn. De eerste veronderstelling hoort thuis in een inmiddels achterhaalde ideologie, de tweede wordt gelogenstraft door de hoge opleidingseisen die aan iedere jager gesteld worden, voordat hij een jachtakte mag aanvragen.
De jager van tegenwoordig is een goed opgeleide natuurspecialist die op eigen kosten een veld beheert. Veel van deze jagers zijn mensen, die met de natuur, landbouw en jacht zijn opgegroeid en daarmee een kennis hebben die anderen slechts moeizaam kunnen verwerven.
- Gaat de overheid 30.000 ambtenaren opleiden om dit werk over te nemen ?
- Gaat de overheid die 30.000 ambtenaren een salaris betalen?
- Gaan die ambtenaren beter schieten dan de huidige jagers?
- Gaan die ambtenaren de boer even enthiousiast bedienen als de jager die een contract met de boer heeft?
- Komen die ambtenaren opdagen wanneer de boer hem nodig heeft?
Dit klinkt natuurvriendelijk, maar betekent niets.
Het is namelijk precies wat jagers al eeuwen doen. Zij vervullen de rol van predator. Bovendien gaan zij selectief te werk door bepaalde soorten wel en bepaalde soorten niet te bejagen. Als je vossen uitzet om ganzenproblematiek op te lossen, zullen die vossen ook weidevogels gaan prederen. Dat terwijl weidevogels het al erg moeilijk hebben om te overleven in ons zwaar gemechaniseerd en gepredeerd weidelandschap.
moet men vaststellen dat het enige argument tegen de jacht is dat 'men tegen de jacht is of tegen jagers'.
