Plezierjacht

De Jager, "de enige beroepsgroep, die niet met plezier naar zijn werk mag gaan"
Pauline de Bok, in de Volkskrant van 02-04-2013
De jacht is sinds de dageraad van de mensheid een wezenlijk deel van ons bestaan en laat zich dus niet zomaar wegpoetsen uit ons collectieve bewustzijn.
De jacht was in eerste instantie het verwerven van voedsel en in tweede instantie, toen de landbouw begon, het bestrijden van voedselconcurrenten. In moderne termen benuttingsjacht en beheerjacht, oftewel schadebestrijding. Omdat het zo diep in onze genen zit, beleven we er ook voldoening aan – het hoort bij het volle leven. Hoewel in de praktijk de jacht veelal vervangen is door andere vormen van broodwinning, is de hartstocht niet verdwenen en hoort het nog steeds bij ons mens zijn. Het duidelijkst wordt dit gedemonstreerd door de aanwezigheid van talloze sportvissers in ons land.



Plezierjacht bestaat niet 

De jacht in Nederland is altijd gerelateerd aan benutting en schadebestrijding. Het plezier in de jacht - een hartstocht - en het binnenhalen van de buit vormen wel degelijk de voornaamste drijfveer voor de individuele jager, maar de karikaturale voorstelling, die het politieke woord 'plezierjacht' oproept, namelijk dat jagers uitsluitend voor hun lol, schietend door bossen en velden trekken, heeft geen relatie met de werkelijkheid.

Jagen in Nederland, zonder een redelijk doel als benutting, beheer of schadebestrijding is wettelijk niet mogelijk.
In Nederland bestaat de plezierjacht dus niet. Des te verwonderlijker, dat meerdere politieke partijen in hun programma hebben staan dat ze de plezierjacht willen verbieden. Iets verbieden wat niet bestaat??

De adder onder het gras is de volgende: bepaalde groepen willen het begrip plezierjacht oprekken door de benuttingsjacht zo te benoemen. Tenslotte doet de jager het ook met plezier, niet waar? Iedereen kan de absurditeit van deze redenering inzien door het woord 'jager' te vervangen door 'slager': plezierslagers?

De beheerjacht zouden sommigen ook willen verbieden, maar dat wordt (nog) niet haalbaar geacht.
Deze wens spruit voort uit een bizarre kijk op de werkelijkheid, vol met illusies, tegenstrijdigheden en één uitgangspunt:
Jagen is slecht, want niet leuk voor de dieren.
 
Er doet zich verder een opmerkelijke paradox voor: de meeste mensen eten vlees en vrijwel iedereen onderschrijft dat biologisch gekweekte dieren een beter leven hebben gehad dan dieren uit de bio-industrie en dat biologisch vlees om die reden te prefereren is. Maar zodra deze lijn wordt doorgetrokken tot in het wild levende dieren (biologischer kan niet), ontstaat plotseling weerstand tegen het eten van deze dieren.


één moment...